İmam Ahmed Hazretleri,bir gün Ahmed Bin Ebi'l Havari'ye rasladı ve ondan üstadı Ebi'l Süleyman'dan bir kıssa anlatmasını istedi.
Ebi'l Havarı Hazretleri söyleyeceklerinin pek acayip olduğunu belirterek:
"Önce sübhanallah deyiniz!" dedi.
Hanbel Hazretleri bunun üzerine uzunca bir "sübhanallah!" çekince şöyle nakletti:
"Üstadım Süleyman Dârânî şöyle buyururlardı: İnsan nefsleri, eğlenceyi ve günah işlemeyi bırakır ve bu halde devam ederlerse, melekût âleminde gezip dolaşırlar, bir öğreticiden fayda-lanmaksızın az bulunur hikmetlerle donanarak sahiplerine geri dönerler."
İmam Hazretleri bu hakikati işitince, vecde gelip üç kere kalkıp oturarak:
"İslam diyarında bundan daha acayip bir şey işitmedim!" buyurdu ve bunu "Bildiğiyle amel edene Allah bilmediklerini öğretir." hadisinin doğruladığını bildirdi.
Ahmet Mahir - Ataullah İskenderi (Hikem-i Ataiyye Şerhi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder